De laatste dag op START...

’t Is kwart voor 12 ’s avonds en m’n koffer pakken is nog niet helemaal klaar maar voordat ik m’n laptop in m’n tas ga doen toch nog even een blogje van vandaag.
Nadat het gister avond, of beter gezegd nacht was geworden was ik in de veronderstelling dat we uit zouden kunnen slapen. Totdat er om kwart voor 9 weer op m’n deur gebonsd werd dat ik er uit moest komen voor ontbijt. Tjonge, daar baalde ik van maar toch maar snel aangekleed en naar de eetzaal gegaan waar tot mijn grootste verbazing geen spoor van enig in gang zijnde ontbijt was of geweest zou zijn. Ik snel naar de kamer van de jongens waar ik op de deur klopte maar bij geen gehoor naar binnen ging en 4 jongens heerlijk nog zag tukken?! Toen toch maar alleen ontbeten en later bleek dat Bram de boosdoener was geweest met m’n eerste 1 april grap van dit jaar… Na ’t ontbijt verder gegaan met ons schoolwerk en om 1 uur zijn we samen met father Anthony uit eten geweest. Natuurlijk werden het weer kippennoedels met chilisaus…
Na ’t eten weer verder met de laatste dingetjes voor school en hebben we de foto’s uitgewisseld. Om 5 uur zouden we eigenlijk al weg gaan om naar een een of andere zwaardenvechtsport te gaan kijken wat uiteindelijk half 7 werd voordat we pas vertrokken. Na weer een hele hobbeltocht door de smalle straatjes van Kozhikode met onze nieuwe chauffeur die bij lange na ons jeepje niet zo goed kan besturen als onze George kwamen we bij een aardig groot huis aan. Na achterom naar binnen geloodst te zijn en in de kamer te zijn geïnstalleerd moesten we eerst fotoboeken kijken over wat de vechtsport nu eigenlijk inhield. Na een half uur mochten we achter in de tuin van die mensen naar een soort schuur die half onder de grond was waar een show gegeven zou worden. Wat vet!!! Glanzend geoliede mannen stonden al klaar om het gevecht met elkaar aan te gaan. Na eerst wat oefeningen zonder, toen met een houden stok en eindigend met vlijmscherpe zwaarden stoven de mannen op elkaar af. Met open monden hebben we zitten kijken hoe dat wel allemaal goed kon gaan… Echt super knap! ’t Vergt alleen wel een fulltime job van 7 uur per dag trainen...
Na de show zijn we eerst nog even naar huis gegaan waar we in het klooster deel moesten nemen aan het aansnijden van het paasmaal wat het laatste avondmaal voor het lijden van Jezus symboliseert. Nadat father Anthony in het bijzijn van alle kloosterzusters en de zieken en zwakken die ze verzorgen met daarbij het personeel van START en wij het ongezuurde brood had gezegend en gesneden moesten wij vooraan gaan zitten en als eerste de ‘maaltijd’ nuttigen. De jongens vonden het echt heel vies met en soort zoete soep waar we het smakeloze brood in moesten dopen met een banaan erbij en een soort rijst/ kokoscake, maar gelukkig konden we na afscheid genomen te hebben van alle kloosterzusters snel weer gaan naar ons volgende adres zodat we niet veel meer hoefden te eten.
Zoals afgesproken zouden we diner hebben bij Mr. Abraham, de onderdirecteur van START. Ook daar werd eerst het paasmaal ingezegend met Bijbel lezen, bidden en een zegen. Helaas voor de jongens moesten we ook hier weer exact dezelfde dingen eten als in het klooster. Echter, een troost was dat we daarna heerlijk eten kregen opgediend met cola en ijs als toetje. Na een kopje thee zijn we weer naar huis gegaan om te beginnen met het inpakken van onze koffers. Oef… ‘k ben nog bezig maar ik hoop dat alles gaat passen… Net nog even koffie gedronken met father.
Wat hebben we hier een super tijd gehad!!! Zoveel nieuwe ervaringen opgedaan en lering getrokken uit bijvoorbeeld de cultuur, politieke achtergronden, verschillende religies, het verschil tussen rijkdom en armoede, het lesgeven in het Engels, het vormen van een wereldburgerschap en ga zo maar door! Ik, en ik denk wij allemaal wel, zijn van India en de mensen hier gaan houden en ze hebben ons zeker een waardevolle aanvulling op ons wereldburgerschap meegegeven! We hebben beloofd om terug te komen en als het even kan zullen we dat ook zeker doen!!!
Morgen om 6 uur op om de laatste spullen te pakken, te ontbijten en naar het vliegveld te gaan. Natuurlijk heb ik zin om naar huis te gaan en gewoon weer naar school enzo… maar om eerlijk te zijn; een halve wereldreiziger te zijn bevalt me best!!!