Een shopping dag...

Om half 7 was daar dan het klopje op m’n deur om me wakker te maken voor de mis. Hoewel ik iets te laat was –maar dat geeft niet omdat je zo naar binnen kunt lopen- waardeerden ze geloof ik toch wel m’n komst. We hadden afgesproken om ons na de mis te verzamelen om een groepsfoto te maken. ’t Was wel erg voeg hoor voor een foto en nog in officiële opstelling ook maar goed, het toch prachtig gelukt. Hierna moesten we al afscheid nemen van de meiden die weer teruggingen naar ’t klooster en vandaar uit naar huis zouden gaan. Iedereen wenste ons vooral een ‘happy Easter’, ik vond het eigenlijk belangrijker om ze veel succes en voorspoed in de toekomst te wensen maar ‘k denk dat ze de Pasen belangrijker vinden…
Na ’t ontbijt hebben we de jongens een voor een uitgezwaaid waarna we, omdat we nog steeds geen internet hebben, vandaag al naar de stad zijn gegaan om onze cadeautjes te gaan kopen. Al snel kwam de bus maar echt, we hebben nog nooit in zo’n volle bus gezeten! We moesten ons echt inhouden, en steeds kwamen er maar meer mensen bij waardoor de kaartverkoper zich wéér naar de andere kant van de bus moest wringen… Bij ’t busstation hebben we toen maar een autoriksja gepakt om eerst even wat te gaan drinken bij een restaurant bij ’t strand die we in de Lonely planet hadden gevonden. Daar aangekomen zag alles er piek fijn uit en hebben we in ’t heerlijke koele restaurant een cola en een verse ananasjus gedronken.
Na nog even over de boulevard te hebben geslenterd zijn we richting de winkelstraat gegaan maar omdat we elkaar iedere keer kwijt raakten hebben we een tijd afgesproken om ons weer te verzamelen. Eigenlijk ging ’t best goed om alleen te shoppen. Natuurlijk wordt wel overal naar je gesist, maar als je maar gewoon je hoofd wat schut, wat een combinatie van ‘ja’ en ‘nee’ is om aan te geven dat je geen belangstelling hebt om in een winkeltje naar binnen te gaan, laten ze je toch wel met rust. Na toch heel wat winkeltjes afgelopen te hebben voor een mooie stof voor een jurk i.p.v. die extreem dure maar toch weer niets gevonden te hebben heb ‘k het maar opgegeven om nog een jurk te willen. Wel in die straat nog wat voor m’n oma’s en m’n moeder gevonden. Na de jongens weer gevonden te hebben zijn we naar de shoppingmall gegaan waar we pizza hebben gegeten. Daarna ben ik samen met Paul weer naar een souvenirwinkeltje terug gegaan om de laatste cadeautjes te verzamelen. Toch lekker dat we nog wat van de prijs af konden dingen. Aron en Bram hadden ons cadeau voor Father Anthony gekocht; een grote houten olifant als symbool verwijzend naar de kleine olifantjes die wij hadden gekregen waarvan de grote nu de vader voor moet stellen.
Na bepakt en bezakt weer terug op START te zijn gekomen hebben we eerst even koffie gedronken, gesport en onder het eten hebben we ons cadeau aan father gegeven. Hij was er erg blij mee en zij dat hij ook een super tijd met ons had gehad.
’s Avonds zijn we weer terug gegaan naar ’t hotel aan het strand waar we buiten na weer lang gewacht te hebben nog wat biertjes hebben gedronken. Bij ons is ’t altijd gezellig dus ook gisteravond weer en ’t werd lachen toen er zomaar wat Indiase jongens bij ons kwamen zitten om zogenaamd hun Engels te oefenen. Bij het langzaam leeglopen van het restaurant kwamen ook heel wat gasten ons gedag zeggen gewoon om ons maar even een hand gegeven te hebben.
Om kwart voor 11 gingen we zelf ook naar huis maar we konden niet snel een riksja vinden. Na een kwartier richting de stad gelopen te hebben vonden we er toch een, Aron en Bram zouden nog wat verder zoeken maar hadden er al snel ook een waardoor we samen thuis arriveerden. Na weer gezeur over de prijs (Het dubbele tarief voor de terugreis is laat in de avond normaal maar dan nog eens daaroverheen is ons gewoon flessen) wat opgelost werd nadat Paul zij dat ze hun religie moeten respecteren en dus eerlijk moeten zijn, dropen ze af.
Het nog even napraten op het dak werd wat langer dan gepland toen we het weer kregen over geloven, het doel van ons bestaan, schepping en evolutie e.d. We hebben gedurende deze vakantie hier al zoveel over gesproken met elkaar en ’t heeft ons denk allemaal wel aan het denken gezet. Hoewel we soms mijlenver van elkaar afstaan en in mening verschillen waar het gaat om deze punten sluiten we altijd weer een discussie af met dat het zo super is om zo met elkaar te praten over deze dingen omdat we elkaar scherp houden, je geloof weer steeds meer gaat waarderen en dat zo’n vriendengroep je leven verrijkt. Kwart over 2 vonden we Paul, Aron en ik die nog overgebleven waren van de groep het welletjes en sloten onder een prachtige volle maan de discussie af met de conclusie dat de aarde toch echt om de zon draait ;-)

(‘k zal proberen vanavond nog een blogje te schrijven over vandaag, als ‘k thuis ben de laatste over de terugreis en thuiskomst…)